ร้อยป่า ร้อยเรื่องราว หลากเรื่องเล่า: ทริปจากพื้นราบสู่หุบเขา แบ่งปันไออุ่น ...โรงเรียนบ้านอิวิโจ ม.8 ต.แม่วะหลวง อ.ท่าสองยาง จ.ตาก ตอนที่ 5 (สุดท้าย) ...กิจกรรมที่ "หมู่บ้านอิวิโจ" หมู่ที่ 8 ตำบลแม่วะหลวง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก

โรงเรียนบ้านแม่อมกิ ห้องเรียนสาขาบ้านอิวิโจ หมู่ที่ 8 ตำบลแม่วะหลวง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก

คุณครูสมศรี คนน่ารัก นำน้ำดื่มเย็นๆมาบริการ

คณะแรกที่มาถึงก่อนเราคือคณะคุณหมอ จากทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ หลังจากจัดกิจกรรมเสร็จสิ้นก็ได้เดินทางต่อไปยังหมู่บ้านแห่งอื่น

ทยอยเดินทางเข้าสู่สถานที่พัก ที่จัดกิจกรรม....โรงเรียนบ้านอิวิโจ

กิจกรรมยามก่อนค่ำคืนนี้ บรรยายด้วยภาพ

ความเข้มขลังในหุบป่า ยันต์เสือ 9 ยอด

ช่วยกันคนละไม้คนละมือ

กลุ่มเสน่ห์ปลายจวัก โชว์ฝีมือทำกับข้าว ปรุงด้วยหม้อใบใหญ่

ส่วนการฉายหนังด้วยไฟฟ้าพลังแสงอาทิตย์ เริ่มจับจองที่นั่งกันแล้ว

ดูหนัง..พร้อมอาหารมื้อเย็น

เก็บตกภาพที่เสริมสร้างเสน่ห์แห่งป่า

เด็กน้อยพลังอัศวินเจไดซ์ สตาร์วอร์

ม้าเร็ว การข่าวประจำหมู่บ้าน

ภาพน่าประทับใจ

ขนมจีนน้ำหยวก อร่อยมากครับ ขอเติมอีกกกกกๆๆๆ

เช้าวันใหม่

กิจกรรมยามเช้าอีกวัน....บริการตัดผมเด็กนักเรียน

กิจกรรมทาสีอาคารเรียน

ผู้นำหมู่บ้าน ผู้ใหญ่กฤชกร

ประกวดเรียงความ (บทความ)

อาจารย์แดน ตรวจให้รางวัลกิจกรรมบทความ

รับมอบเสื้อที่ระลึก จากผู้นำครู คุณครูนุ แห่งโรงเรียนบ้านอิวิโจ

เสร็จกิจกรรม ทยอยเดินทางกลับ...

ขับสอง เจอลื่นหนังหมู เราก็จะไม่ทิ้งกัน

โรงเรียนบ้านแม่อมกิ ห้องเรียนสาขาบ้านอิวิโจ หมู่ที่ 8 ตำบลแม่วะหลวง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก อยู่ในเขตติดต่อระหว่างอำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ และอำเภอแม่สะเรียง จังหวัดแม่ฮ่องสอน

หมู่บ้านอิวิโจ ตั้งอยู่ในเขตพื้นที่สูง ที่มีระยะทางห่างไกลจากตัวอำเภอ (อำเภอท่าสองยาง) มากที่สุด

จำนวนคุณครูมีทั้งหมด 5 คน โดยมีนายสงคร กระจ่างโชติกิตติ (ครูนุ) ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครู สามารถติดต่อได้ที่เบอร์โทรศัพท์ 061-3059872

จำนวนนักเรียน ณ เวลานี้ ปลายปี พ.ศ.2562 มีจำนวน 83 คน รวมตั้งแต่ชั้นอนุบาล จนถึง ป.6
ปิดทริปที่กิจกรรมถวายภัตตาหารเช้าแด่พระสงฆ์ จำนวน 2 รูป ณ ที่พักสงฆ์บ้านอิวิโจ
หมู่บ้านอิวิโจ ยังคงเป็นหมู่บ้านแห่งเดียว ที่ผมเดินทางมาแล้ว ได้ยินเสียง "ชะนี" ร้อง อันบ่งบอกถึงระบบนิเวศวิทยา ความอุดมสมบูรณ์ของป่าไม้ ที่กลุ่มชนเผ่ากะเหรียงได้ช่วยกันอนุรักษ์และอาศัยพึ่งพิงตลอดมา