พงไพร ผีป่า นางไม้

พงไพร ผีป่า นางไม้

วันอาทิตย์ที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2557

น้ำตกห้วยแก้ว - บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร กับเส้นทางอันเขียวขจีของธรรมชาติและบรรยากาศแห่งการท่องเที่ยว อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย

"น้ำตกห้วยแก้ว"

"บรรยากาศการท่องเที่ยว บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร"


  การเดินทางขึ้นเมืองเหนือทุกครั้ง แต่ละครั้งล้วนได้สัมผัสกับกลิ่นไอแห่งประเพณี วัฒนธรรม  สถาปัตยกรรมและธรรมชาติขุนเขาอันสวยงาม เช่นเดียวกับครั้งนี้ กับการที่ได้สัมผัสกับธรรมชาติ และเส้นทางแห่งบรรยากาศของการท่องเที่ียวจังหวัดเชียงราย
     เยือนถิ่นเชียงรายเที่ยวนี้ กลางเดือนสิงหาคม 2557 มุ่งหน้าสู่ "น้ำตกห้วยแก้ว"  ต.ดอยฮาง อ.เมือง จ.เชียงราย ฤดูกาลแห่งความเขียวขจีของป่าขุนเขาในหน้าฝน ทำให้การเดินทางตลอดเส้นทาง เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เกี่ยวเก็บความชุ่มฉ่ำมาเต็มปอด และความเบิกบานอิ่มอกอิ่มใจ

     ออกจากตัวเมืองเชียงรายราวๆสิบโมง ใช้เส้นทางบ้านป่างิ้ว - ไร่แม่ฟ้าหลวง -ดอยฮาง แวะซื้อของกินเล็กๆน้อยๆเผื่อหิวระหว่างทาง ที่เพิงร้านค้าริมทาง บ้านป่างิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย

ของกินมีหลากหลายครับ

 ข้าวต้มไส้กล้วย ไส้ถั่วดำ

ขนมตาล

 เงาะแถวๆนี้ครับ

ผ่านไร่แม่ฟ้าหลวงมา เส้นทางสู่น้ำตกห้วยแก้ว คงเหลือระยะตามป้าย 14 กิโลเมตร

มีป้ายแนะนำตลอดเส้นทาง

"บ้านยางคำนุ (กะเหรี่ยงคำนุ)" 

      ป้ายแสดงเส้นทางไปน้ำตกห้วยแก้วได้ 2 เส้นทาง ผมเลือกเลี้ยวซ้าย คิดว่าคงเป็นเส้นทางเดิม น่าจะได้อรรถรสกว่า

เห็นหมู่บ้านบนยอดเขาอยู่ลับๆ

สอบถามชาวบ้านแล้ว น่าจะเป็นหมู่บ้านห้วยพลู บ้านชาวเขาบนพื้นที่สูง ปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย

บรรยากาศทุ่งนาริมทาง แสดงพลังศรัทธาในศาสนาของกลู่มชาวบ้านย่านแถบนี้

เลี้ยวขวาตรงศูนย์ปฐมวัย


 เส้นทางเป็นทางปูน แคบและสูงชันในบางช่วง

 ผืนป่าเขียวขจี



หน่อไม้ออกหน่อ แทงช่อโดดเด่น


จากเส้นทางปูนผ่านทางชันเขา เข้าสู่บ้านโป่งน้ำร้อน หมู่บ้านกลุ่มสุดท้ายก่อนเขาสู่น้ำตกห้วยแก้ว


 แผนที่แบบชาวบ้าน

     เลยโรงเรียนบ้านโป่งน้ำร้อนมานิดเดียว พบทางแยกตรงไปสู่น้ำตกห้วยแก้ว เลี้ยวขวาไปน้ำพุร้อนผาเสริฐ และน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม


ไร่ชาตามเส้นทาง




   ทางในช่วงดินโคลน เด็กน้อยชาวอาข่า ยืนรอแม่เดินกลับมารับ เนื่องจากทางลื่นโคลนเดี๋ยวรถล้ม

          พอเข้าไปถามอาสาพาข้ามไป ด้วยความไร้เดียงสา เจ้าหนูเอาแต่ก้มหน้าอย่างเดียว

                                                            และแล้ว..แม่ก็เดินกลับมารับ พร้อมกับรอยยิ้ม


ถึงแล้วทางเข้าลานจอดรถ "น้ำตกห้วยแก้ว" เลี้ยวซ้าย


      ตรงไปเป็นทางขึ้นหมู่บ้านอาข่า แนะนำสำหรับรถสมรรถนะสูงหรือขับสี่เท่านั้น ทางชันมากๆครับ

                         ภาพถ่ายเป็นแบบสองมิติ สถาพภูมิประเทศจริงๆ ชันกว่าที่เห็นมาก

ลานจอดรถ ก่อนเดินขึ้นไป ไม่ไกลมาก 

ใกล้ลานจอดรถมีห้องสุขาบริการ

ทางเดินขึ้นช่วงแรกก็ประทับใจแล้วครับ หน่อไม้ป่า แทงหน่อสูงใหญ่มาก


เปรียบเทียบขนาดกับคนครับ


     ที่นี่ชาวบ้านให้ความร่วมมือในการอนุรักษ์ป่าและสัตว์น้ำครับ ห้ามจับปลา และบวชหน่อไม้รักษาป่าให้เขียวขจี ไม่มีการตัดไม้ทำลายป่า


เด็กๆเล่นน้ำตามลำห้วยน้ำตก


เส้นทางเดินแบบธรรมชาติ






พืชพรรณไม้ป่า

" เห็ดแชมเปญจิ๋ว "

     แสดงถึงความชื้นของสภาพผืนป่า ที่มีความสมบูรณ์และฉ่ำเย็นด้วยไอน้ำ เห็ดแชมเปญจิ๋ว ถึงเจริญงอกงามได้ ผมก็เพิ่งพบเป็นครั้งแรกหลังจากที่พยายามตามหามาหลายผืนป่าแล้ว















"คราบดักแด้จักจั่นป่า"






"จักจั่นป่า"

 ความชื้นของผืนป่า ผสมกับละอองน้ำที่ตกกระทบโขดหิน ทำให้ผืนป่าอุดมสมบูรณ์ เขียวขจี ตะไคร่น้ำ จับก้อนหินและผืนดินกลายเป็นสีเขียว จักจั่นป่าส่งเสียงร้องระงมไพร ร้องรับขับขานกันสนั่นป่าในหลายๆท่วงทำนอง ฟังแล้วเพลิดเพลินใจ












"วิถีแห่งป่า ยุงลายดูดเลือดจักจั่น"

    ได้ภาพนี้มาโดยบังเอิญ ตอนแรกมองไม่เห็นหรอกครับว่ามียุงเกาะบนตัวจักจั่น พอนำภาพมาอัพโหลดถึงได้รู้ว่า มีภาพพิเศษที่ผมก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ทำให้เข้าใจวิถีแห่งป่าอีกเยอะ



คราวนี้ยุงมากันสองตัวเลย จักจั่นก็ยังนิ่ง ส่งเสียงร้องระงมไพรตามประสา


"น้ำตกห้วยแก้ว" 

     "น้ำตกห้วยแก้ว" จัดว่าเป็นน้ำตกที่มีขนาดพอดีกับสภาพผืนป่า สายน้ำมีปริมาณมาก ไหลตกกระทบโขดหินเบื้องล่าง เสียงสนั่นป่าทีเดียว เป็นเพราะการอนุรักษ์เราจึงยังคงเห็นตัวน้ำตกในสภาพภูมิประเทศแบบเดิมๆ  ผมชอบตรงที่ไม่มีสถานที่ให้คนมานั่งสังสรรค์ หรือนั่งปิคนิกกันแล้วทิ้งขยะไว้เกลื่อน ทำลายสภาพแวดล้อม น้ำตกห้วยแก้วจึงเหมาะสำหรับคนมีใจรักป่า รักธรรมชาติ






     ชุ่มฉ่ำกับน้ำตกแล้ว ผมก็ขอขึ้นไปชมบนบ้านชาวเขาเผ่าอาข่า ซักหน่อย ข้างบนหมู่บ้านมีอาหาร เครื่องดื่มบริการในแบบของ Guest House หรือแบบ Home Stay 

มุมมองจากชายคาที่นั่งรับประทานอาหารของ Akha Hill House ตัวน้ำตกห้วยแก้ว อยู่ตรงไปในชายป่า

   บ้านเรือนผู้คนเช่นเดียวกัน ปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัย ซึ่งในอดีตผมเคยเดินเท้ามานอน ยังตราตรึงกับบรรยากาศในอดีต ที่หลายๆอย่างใช้วัสดุจากธรรมชาติแบบถ้อยทีถ้อยอาศัยของชุมชน สัตว์เลี้ยง หมูดำ ไก่ สุนัข วิ่งกันเต็มหมู่บ้าน ตกค่ำมาใช้ไฟจากตะเกียงน้ำมันพืช แต่ปัจจุบันก็ต้องยอมรับการเปลี่ยนแปลง


เส้นทางลงจากหมู่บ้าน ชันมากครับ ซึ่งมันก็ยังคงเหลือให้เป็นจุดเด่น เสน่ห์หรือ Land Mark ของที่นี่



มองย้อนขึ้นไปจากด้านล่าง


มุ่งหน้าต่อไปยังน้ำพุร้อนผาเสริฐและน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม ผ่านสามแยกท้ายหมู่บ้านโป่งน้ำร้อน

เส้นทางยังคงเป็นทางปูนลัดเลาะไปตามภูมิประเทศไหล่เขา





 บางช่วงสลับดินลูกรังหินโผล่






 มีดินเลนบางช่วง

และแล้วก็มาโผล่ตรงจุดนี้ วกกลับขึ้นซ้ายไปน้ำพุร้อนต่อ

จากแยกทางลงจากน้ำตกห้วยแก้ว ใช้ระยะทางอีกประมาณ 0.5 กิโลเมตร ถึงน้ำพุร้อนผาเสริฐ

ประชาชน นักท่องเที่ยวนิยมมาพักผ่อน อาบน้ำ เล่นน้ำ แช่เท้า ในบ่อน้ำแร่

     ส่วนผมขอขับเลยไปน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยมก่อน พร้อมกับหยุดซื้อไข่นก 2 กระเช้า และต้องขอยืมกระเช้าของแม่ค้าด้วย เพราะแม่ค้าขายเฉพาะไข่ กระเช้าแช่ไข่สุกแล้วต้องคืน ที่น้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยมไม่มีร้านค้า เลยต้องหยุดรถซื้อจากที่นี่


ขับเลยมานิดเดียว มีป้ายแสดงเขตอุทยานแห่งชาติลำน้ำกก


                       เส้นทางไปน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม แบบสบายๆ ลัดเลาะเลียบภูมิประเทศลำน้ำกก



                       ลานจอดรถ "น้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม อุทยานแห่งชาติลำน้ำกก"

ทางเดิน

" บ่อน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม "

     "บ่อน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยม" เมื่อก่อนเคยเป็นจุดท่องเที่ยวของประชาชนทั่วไปและจุดพักทัวร์ ของคณะทัวร์ป่า เป็นจุดสิ้นสุดการเดินทัวร์ป่า Trekking Tour ในราวๆสิบกว่าปีก่อน เป็นสถานที่ครึกครื้น มีชีวิตชีวา เป็นที่พบปะของบรรดาทัวร์ไกด์และหนาแน่นไปด้วยชาวต่างประเทศ วันนี้มีนักท่องเที่ยวสองคน กับไข่นกสองกระเช้า ทำให้หวนนึกถึงวันวานจริงๆ 


บ่อน้ำพุร้อนห้วยแม่เลี่ยมตั้งติดกับลำน้ำกก

กับอุณหภูมิ 56 องศาเซลเซียส



ขอแช่ไข่นกซักหน่อย


แช่ไข่ราวๆ 30 นาที  ได้เป็นยางมะตูมก็ต้องถอนตัวไปน้ำพุร้อนผาเสริฐต่อ

"บ่อน้ำพุร้อนผาเสริฐ"

มีบ่อแช่น้ำตื้นสำหรับเด็กๆ


บ่อแช่เท้า ร้อนใช้ได้

 อุณหภูมิ 87 องศาเซลเซียส



บ่อแช่ไข่

      ขากลับเข้าเมืองเชียงราย ผมใช้เส้นทางอ้อมข้ามสะพานข้ามลำน้ำกกแห่งใหม่ เพื่อขอผ่านไปเยือนหมู่บ้านแห่งการท่องเที่ยว "บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร"


หากตรงไปเข้าเมืองเชียงราย ระยะทางประมาณ 26 กิโลเมตร

   
" สะพานมิตรภาพ แม่ยาว - ดอยฮาง 2557 "


ลำน้ำกกยามแดดทอแสงตะวันกล้า

ข้ามสะพานมีทางแยกไปอำเภอแม่จัน เลี้ยวขวาไปบ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร


       เส้นทางไปอำเภอแม่จัน ยังไม่ค่อยแน่ใจในสภาพเส้นทาง เห็นทีต้องขอพิสูจน์หากมีโอกาสได้กลับมาเยือนอีกครั้ง สอบถามชาวบ้านแล้วหน้าฝนลำบากน่าดู

"บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร"

     บ้านกะเหรี่ยงรวมมิตร นับว่าเป็นจุดไฮไลท์การท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของจังหวัดเชียงราย แบบทัวร์ช้าง ทัวร์ป่า รวมทั้งทัวร์แบบพื้นบ้าน หรือการเดินทางทางเรือ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ตัวเมืองเชียงราย และปัจจุบันสะดวกในการเดินทาง



          นักท่องเที่ยวคณะนี้ถ่ายรูปกับงูหลาม ขนาดเขื่องใหญ่ได้ใจจริงๆ เลยขอแจมขอถ่ายภาพด้วยคน










บ้านงูหลาม

ร้านค้าส่วนใหญ่ ขายสินค้ากลุ่มหัตถกรรมชาวเขาหรือสินค้าพื้นบ้าน
"ร้านสินค้าชาวอาข่า"

"ร้านสินค้าชาวกะเหรี่ยง"

 เสื้อผ้าและผ้าทอแบบชาวกะเหรี่ยง

     เส้นทางกลับเข้าตัวเมืองเชียงรายผมใช้เส้นทางข้ามสะพานน้ำกกอีกแห่งหนี่ง ตรงบ้านริมกก ต.ริมกก อ.เมือง จ.เชียงราย


 "สะพานพ่อขุนเม็งรายมหาราช"

ลำน้ำกก ลำน้ำสำคัญหล่อเลี้ยงเมืองเชียงราย


 ทิวทัศน์ขากลับ

 ดอยกล่องข้าว


                     อีกครั้งแห่งความสวยงามของการเดินทาง แบบฉบับคนเข้าป่า...หาเรื่องเล่า
คนเข้าป่า หาเรื่องเล่า

2 ความคิดเห็น:

  1. ทดสอบกล้องตัวใหม่ กำลังหัดปรับแสง ว่าแต่ทา่น Kittikarn งานรัดตัวเลยนะครับ

    ตอบลบ